Over de 3000 kilometer…..
21 september 2017 - Matosinhos, Portugal
Dag 128 : Vila do Conde – Matosinhos 28 km (Totaal 3024 km)
Gisteren was ik bij een kleine bakkerszaak om wat te eten, met een zeer vriendelijke bediening. Had dús besloten om daar vandaag mijn ontbijt te gaan nemen, en werd dan ook met een brede smile ontvangen. Het klopt dan ook helemaal dat Portugezen best vriendelijk zijn. Daarna weer op pad langs de oceaan met tot twee maal toe toch wel erg bijzondere taferelen. Ik passeerde eerst Vila Chã, een heel klein vissersdorp, waar zowat de hele bevolking werkzaam is in de visserij. De vrouwen maken de vis schoon, de katten zijn in de buurt om wat te smikkelen, en de mannen zijn met de korven, netten, en bootjes bezig om ze te onderhouden, kortom, volop bedrijvigheid. Heel leuk en apart om dit in deze tijd zo nog mee te maken. Wat kilometers verderop trof ik dit voor de tweede keer. Zo slenterde ik op mijn gemak naar Matosinhos, een grotere stad met volop bedrijvigheid in een redelijke handelshaven. Was mooi op tijd om in te checken bij mijn hostel, alweer centraal gelegen bij de waterkant en de restaurants. Wat me trouwens ook nog is overkomme tijdens de wandeling?? , komen daar 4 vrouwen aangelopen, onderweg naar Santiago, spreken ze mij aan of ik een plattegrond van Porto wil hebben. Ikke in mun Bergs-Engels, No…. Zeejje ze, kom de gij uit Nederland??? Ikke weer Yes. Dat mondde dus uit in een gesprek waaruit blijkt, dat een van die vrouwen geboren is in de Kettingstraat in Berrege. Haar vader had daar indertijd een kroonwinkeltje. (vraag me nie wa da is). Zo werd de wereld weer even klein.
Gisteren was ik bij een kleine bakkerszaak om wat te eten, met een zeer vriendelijke bediening. Had dús besloten om daar vandaag mijn ontbijt te gaan nemen, en werd dan ook met een brede smile ontvangen. Het klopt dan ook helemaal dat Portugezen best vriendelijk zijn. Daarna weer op pad langs de oceaan met tot twee maal toe toch wel erg bijzondere taferelen. Ik passeerde eerst Vila Chã, een heel klein vissersdorp, waar zowat de hele bevolking werkzaam is in de visserij. De vrouwen maken de vis schoon, de katten zijn in de buurt om wat te smikkelen, en de mannen zijn met de korven, netten, en bootjes bezig om ze te onderhouden, kortom, volop bedrijvigheid. Heel leuk en apart om dit in deze tijd zo nog mee te maken. Wat kilometers verderop trof ik dit voor de tweede keer. Zo slenterde ik op mijn gemak naar Matosinhos, een grotere stad met volop bedrijvigheid in een redelijke handelshaven. Was mooi op tijd om in te checken bij mijn hostel, alweer centraal gelegen bij de waterkant en de restaurants. Wat me trouwens ook nog is overkomme tijdens de wandeling?? , komen daar 4 vrouwen aangelopen, onderweg naar Santiago, spreken ze mij aan of ik een plattegrond van Porto wil hebben. Ikke in mun Bergs-Engels, No…. Zeejje ze, kom de gij uit Nederland??? Ikke weer Yes. Dat mondde dus uit in een gesprek waaruit blijkt, dat een van die vrouwen geboren is in de Kettingstraat in Berrege. Haar vader had daar indertijd een kroonwinkeltje. (vraag me nie wa da is). Zo werd de wereld weer even klein.
Het ga lekker zo, al over de 3000 km. Veel plezier. Grts. Ad
Lebeau was die van de zeekant.
Wereld is inderdaad klein.
Ik zee van de week nog da d,n ouwe bovenbuurjonge van mij naar Lissabon ging.
ij vroeg ,mee Rynair?, das goeiekoop?
Ik zee: TE VOET, das nog goeiekoper,
ij docht dak ‘m in de maling nam.
Jacq jonge, wat,n verhalen en wat ,n ontiegelijk mooie foto,s,
wa makte gij veul mee.......
Ongelooflijk trots op mijn “ouwe” bovenbuurjonge, vrind en muzikant.
,n bietje jaloers op zo,n mooie trip, mar ge wit ut…., ikzelf kan nie lang van uis, as ik bij de Wouwse pin de stal ruuk wil ik al weer terug naar uis.
Kek er al naar uit da wij bij Oosterwaal ,n paar bierkes drinken, en wa lijf verhalen van jou zal ore.
Ge bent er bijna, nim ter alvast eentje van mij in Lissabon en kom weer veilig in ,t altijd leutige Krabbegat,
Groetjes De Noord
P.s.
Wa zou oe moeder trots op jou gewist zijn........