Van Cantabrië naar Asturië….

Dag 92 : Comillas – Colombres 29 km (Totaal 2218 km)

Opnieuw verlichtte de maan en sterren mijn pad. Eigenlijk wel leuk om in het donker te vertrekken, en zo het pad op te sporen. Maar toch werd ik achtervolgd door het daglicht dat sneller was. Natuurlijk weer op pad gegaan zonder ontbijt, want zo vroeg is er nog niks open, maar in San Vincente de la Barquera was de mogelijkheid er wel. Dus een goed ontbijt naar binnen gewerkt, en weer verder. Onderweg nog een pelgrim tegengekomen van enige tijd geleden, dus tijdens het wandelen wat bijgepraat. Ben vandaag weer een provincie gepasseerd, dus na Baskenland, en Cantabrië, ben ik nu in het Vorstendom Asturië beland met als hoofdstad Oviedo, waar ik ook nog doorheen kom. De geschiedenis gaat hier 200.000 jaar terug met de Neanderthalers, en 9000 jaar geleden, na de ijstijd, met de Asturiërs, Kelten, Romeinen, en West-Goten naar een koninkrijk. Hier in Colombres, een klein dorp met rond de 900 inwoners, is de invloed van de Indianen goed aanwezig. Dat is veroorzaakt door de vele inwoners, die het land ontvluchtte vanwege de armoede, en naar Latijns-Amerika gingen. Zij die welvarend terugkeerden brachten die stijl van de Indianen mee, wat dus nu hier zichtbaar is aan b.v. de bont gekleurde huizen. Vandaag overnacht ik weer eens in de alberque, want hier is weinig keus. Was een van de eerste, maar nu is het bijna vol. Lag na een terras bezoek de tillefoon wat op te laden, wat de batterij liet dat weten, ging ineens da ding af… Kwor gebeld, das de eerste X sinds mijn vertrek. Het was Hetty, ze was wa nieuwsgierig oe ut ging, en kwam net van mijn huis af, waar ze de tuin even onder handen had genomen. Na een langleutig gesprek maar weer naar een terras, wa motte anders doen !! . De keuze viel op het terras van een Mexicaans restaurant, waar ik per ongeluk bij aankomst vanmiddag in het dorp ook zat. Kreeg bij mijn pilske gelijk een schaaltje tortielliejjaas met visragoe, of zo. Denk dat ik vanavond hier maar ga eten. Zo…dat was lekker, al ga ik sebiet nog wa Tuc uut de rugzak eten. Nog un bietje ongger. Daarna tanden poetsen en weer de rolluiken sluiten…