Waddun Feest …..

Dag 122 : Caminha – Viana do Castelo 30 km (Totaal 2941 km)

BLAUW was de lucht boven mij, en dat maakt een mens blij, want zij aan zij, graasde de koeikes in de wei, in mei. Zo ist wel genoeg met dat gerijm en gezwijm, anders komt het venijn, na dat fleske wijn. Stop… en hou je ko… Deur die vrolijke zon, dus goed gehumeurd weer op pad richting zuiden. Nog effe, en ik bereik Afrika. Mijn pad ging in Âncora over een brug, naar een houten pad, maar die stopte ergens in de duinen, en was de rest dus langs de vloedlijn door het rulle zand, en dat was met die last op de rug best zwaar. Zonder problemen toch deze 30 kilometer volbracht naar Viana do Castelo, een aardige plaats, waar toevallig dit hele weekend op 4 verschillende podia diverse bandjes optreden. Laat nu toevallig mijn hostel midden in het centrum, tevens uitgaansleven liggen! Rechts van mijn hostel staat het hoofdpodium, en links in 2 zijstraten nog 3 podia. Op de affiche van het programma staat dat het tot 3.30 uur (in de nacht) duurt, dus je kan wel raden waar het met die nachtrust naar toe moest. Maar goed, tijdens de soundcheck lag ik al te trille in mijn stapelbed. In mijn kamer sliep nog een zéér leuke, en aardige dame uit Amsterdam. Na de kennismaking zijn we s-avonds samen naar een prima restaurant gegaan, die Héleen wist te vinden op advies van de hospitalero. Dé specialiteit hier is bacalau, dus kabeljouw maar gemaakt op Portugese wijze. Het smaakte voortreffelijk, ook dat fleske wijn erbij. Na het diner zijn we nog naar een bar geweest voor wat biertjes, en daarna was het tijd voor de nachtrust, maarrrrr, probeer maar eens te gaan slapen, als er zowat bijna onder je raam een P.A installatie staat te bulderen van énkele duizenden watts. Vandaar de titel, wat een feest, want dat bleven ze hier doen tot het bíjna licht werd.