Beland op m’n einddoel Lissabon…..
11 oktober 2017 - Lissabon, Portugal
Dag 148 : Alverca do Ribatejo – Lissabon 34km (Totaal 3452 km)
12 minuten voor de wekker af zou lopen om 6.00 uur, gingen mijn ogen spontaan één voor één open. De leste wandeldag, de leste etappe, vanallus zo’n bietje het einde van 5 maanden camino, en elke dag buiten zijn. Ik voel nu al, dat ik het ga missen, zou ook morgen gewoon weer verder kunnen gaan lopen, dag na dag. Voel me er ook zeer goed bij, gin kiespijn, gin oofdpijn, gewoon,,, eelemààl niks. De etappe van vandaag viel eigenlijk goed mee. Best veel rustige stukken gehad, alleen de vliegtuigen kwamen steeds lager over mijn oofd vliegen. Op een gegeven moment arriveerde ik opnieuw bij de Taag, en zag dat die hier wel kilometers breed was, met een gigantische brug. ( naar de overkant netuurluk, en terug). Wat eigenlijk toch óók nog wel apart is, dat ik in deze 2 miljoen inwoners tellende stad, ergens op un belleke druk, de deur gaat open, en heb een slaapplaats voor een week. Mooi is dat. Aan het einde van de middag docht ik, kga effe op het vliegveld kijken hoe laat volgende week mijn vliegtuig aankom, en weer vertrek, met mij erin. Witte wie ik toen per ongeluk tegenkwam op da grote vliegveld ?? Ge zal ut NIE geloove… Ze liep daar ineens… Hetty. Ik zeej, wa doedde gij ier ?? zo toevallig, en ze zeej, un week vakantie ouwwe, want mun pink mot ruste, na de operatie. Wij dus samen terug met de metro naar de stad, en lat ze nouw ok éél toevallig in hetzelfde straatje slapen as ik….
12 minuten voor de wekker af zou lopen om 6.00 uur, gingen mijn ogen spontaan één voor één open. De leste wandeldag, de leste etappe, vanallus zo’n bietje het einde van 5 maanden camino, en elke dag buiten zijn. Ik voel nu al, dat ik het ga missen, zou ook morgen gewoon weer verder kunnen gaan lopen, dag na dag. Voel me er ook zeer goed bij, gin kiespijn, gin oofdpijn, gewoon,,, eelemààl niks. De etappe van vandaag viel eigenlijk goed mee. Best veel rustige stukken gehad, alleen de vliegtuigen kwamen steeds lager over mijn oofd vliegen. Op een gegeven moment arriveerde ik opnieuw bij de Taag, en zag dat die hier wel kilometers breed was, met een gigantische brug. ( naar de overkant netuurluk, en terug). Wat eigenlijk toch óók nog wel apart is, dat ik in deze 2 miljoen inwoners tellende stad, ergens op un belleke druk, de deur gaat open, en heb een slaapplaats voor een week. Mooi is dat. Aan het einde van de middag docht ik, kga effe op het vliegveld kijken hoe laat volgende week mijn vliegtuig aankom, en weer vertrek, met mij erin. Witte wie ik toen per ongeluk tegenkwam op da grote vliegveld ?? Ge zal ut NIE geloove… Ze liep daar ineens… Hetty. Ik zeej, wa doedde gij ier ?? zo toevallig, en ze zeej, un week vakantie ouwwe, want mun pink mot ruste, na de operatie. Wij dus samen terug met de metro naar de stad, en lat ze nouw ok éél toevallig in hetzelfde straatje slapen as ik….
Geniet samen met Hetty nog van je overige tijd in Lisbia en goede reis terug naar het krabbegat.
bij blijven en je nog vele uurtjes van na genieten voor dadelijk welkom thuis
Natuurlijk van Harte Proficiat met het behalen van deze monster wandeltocht, ik doe het je niet na
vaak genoten van je verhalen en prachtige foto's , nog een week genieten in het mooie Lissabon en
een goede terugreis naar de Boutershemstraat.
Nog een fijne vakantie, tot in Berrege.
en laat t nu maar vliegen ;)
Ik zal je verhaaltjes en mooie foto's wel een beetje missen .
Goede reis ..........Tonny en Lisette 👍👍