Ontvangst in een echt Frans kasteel.....
6 juni 2017 - Tracy-le-Val, Frankrijk
Dag 21 : Noyon - Tracy-le-Val 20 km ( Totaal 471 km )
Vanochtend nog samen met Virginie ontbeten. Zij moest weg, naar haar werk, en liet mij vol vertrouwen achter in haar huis. Een half uur later kwam Vincent naar beneden om mij uit te laten. De eerste keer sinds het begin dat ik alle regenkleding aan moest. Het was nog droog, maar die wolken dreigden als ik weet nie wat. Na een half uur begon het te hozen, maar ik had geluk, liep net onder een spoorviaduct, en kon daar schuilen. Soms dendere er een trein boven míjn hoofd, maar dat hoort er bij. Het klaarde weer op, maar de tweede bui had mij te pakken. In feite niks aan de hand, want de goed ingewaxte schoenen en de North Face regenkleding hield mij droog. Zo slalomde ik tussen de buien door naar mijn eindbestemming, Tracy - le- Val, waar ik bij een echt kasteel terecht kom. De kasteelheer Gerald de Brossia, zat in Parijs, dus werd ik hartelijk ontvangen in het kasteel door zijn vrouw Isabelle, die me wat te drinken aanbood en vroeg waar ik mee bezig was. Dit was nu een uitgelezen kans voor mij, om een Frans kasteel eens van binnen te bewonderen. Omdat ik te voet ben, bood zij mij een maaltijd aan. Er is verder ook niks in de buurt. Morgen krijg ik dan nog het ontbijt en een lunchpakket mee voor onderweg. De maaltijd en het lunchpakket krijg ik er gratis bij, omdat ze het geweldig vindt waar ik mee bezig ben. Helaas mocht ik niet in het kasteel slapen, maar in de nabijgelegen stallen (???????) die volledig omgebouwd zíjn tot ruime kamers met eigen badkamer. Dit is heel wat anders dan een paar dagen geleden in die stal op de boerderij.
Vanochtend nog samen met Virginie ontbeten. Zij moest weg, naar haar werk, en liet mij vol vertrouwen achter in haar huis. Een half uur later kwam Vincent naar beneden om mij uit te laten. De eerste keer sinds het begin dat ik alle regenkleding aan moest. Het was nog droog, maar die wolken dreigden als ik weet nie wat. Na een half uur begon het te hozen, maar ik had geluk, liep net onder een spoorviaduct, en kon daar schuilen. Soms dendere er een trein boven míjn hoofd, maar dat hoort er bij. Het klaarde weer op, maar de tweede bui had mij te pakken. In feite niks aan de hand, want de goed ingewaxte schoenen en de North Face regenkleding hield mij droog. Zo slalomde ik tussen de buien door naar mijn eindbestemming, Tracy - le- Val, waar ik bij een echt kasteel terecht kom. De kasteelheer Gerald de Brossia, zat in Parijs, dus werd ik hartelijk ontvangen in het kasteel door zijn vrouw Isabelle, die me wat te drinken aanbood en vroeg waar ik mee bezig was. Dit was nu een uitgelezen kans voor mij, om een Frans kasteel eens van binnen te bewonderen. Omdat ik te voet ben, bood zij mij een maaltijd aan. Er is verder ook niks in de buurt. Morgen krijg ik dan nog het ontbijt en een lunchpakket mee voor onderweg. De maaltijd en het lunchpakket krijg ik er gratis bij, omdat ze het geweldig vindt waar ik mee bezig ben. Helaas mocht ik niet in het kasteel slapen, maar in de nabijgelegen stallen (???????) die volledig omgebouwd zíjn tot ruime kamers met eigen badkamer. Dit is heel wat anders dan een paar dagen geleden in die stal op de boerderij.
Maar je bent al bijna half de duizend km.het schiet mooi op.
Weer veel succes vandaag.