Even geen wifi….
Dag 54 : Saintes - Pons 25 km (Totaal 1337 km)
Opgestaan, en eerst naar de boulangerie aan de overkant. Daar weer croissants en een sukeladebroodje meegenomen, en bij het buitenkomen, zag ik dat de enorme deuren van de eglise openstonden. Dus ik even daar binnen gegluurd, maar het bleek de ingang te zijn naar de catacomben van deze behoorlijk grote kerk. Er zat een knop om zelf het licht in te schakelen, want het is daar natuurlijk aardedonker, en ik naar beneden. Wat een geweldige bouwwerken maakten ze toch indertijd. Naast een grote doopvont, was een gesloten ijzeren hek, met daarachter een waterput, die tóch wel heel diep moet zijn, want deze kerk staat op een behoorlijk hoge berg in de stad. Bij het weggaan de lichtknop maar weer uitgedrukt, en even gewacht, of ik geen geroep hoorde uit de diepte. De stad uitgelopen langs de rivier, om zo door het wel zeer warme en zonnige landschap in Pons te geraken. Onderweg nog 2 jonge meiden uit Parijs ingehaald, die ook de bestemming Pons hadden, maar wel een ándere slaapplaats. Mijn slaapplaats was naast het originele oude hospital voor pelgrims, nu museum, en ingericht zoals het vroeger was. Pons is een zeer langgerekte plaats, dus was het bezoek aan het centrum maar weer eens ongeveer 1 km teruglopen, en natuurlijk weer klimmen en dalen. Prima restaurant opgezocht en daarna nog langs de Office du Tourisme, waar ik eindelijk weer eens internet had. Als er een paar dagen geen verhalen verschijnen, is dat meestal de oorzaak. Mijn kleine nogal rond (bier) buikige neef Co, dacht dat ik niet meer leefde !! Zover is het gelukkig nog niet.
Opgestaan, en eerst naar de boulangerie aan de overkant. Daar weer croissants en een sukeladebroodje meegenomen, en bij het buitenkomen, zag ik dat de enorme deuren van de eglise openstonden. Dus ik even daar binnen gegluurd, maar het bleek de ingang te zijn naar de catacomben van deze behoorlijk grote kerk. Er zat een knop om zelf het licht in te schakelen, want het is daar natuurlijk aardedonker, en ik naar beneden. Wat een geweldige bouwwerken maakten ze toch indertijd. Naast een grote doopvont, was een gesloten ijzeren hek, met daarachter een waterput, die tóch wel heel diep moet zijn, want deze kerk staat op een behoorlijk hoge berg in de stad. Bij het weggaan de lichtknop maar weer uitgedrukt, en even gewacht, of ik geen geroep hoorde uit de diepte. De stad uitgelopen langs de rivier, om zo door het wel zeer warme en zonnige landschap in Pons te geraken. Onderweg nog 2 jonge meiden uit Parijs ingehaald, die ook de bestemming Pons hadden, maar wel een ándere slaapplaats. Mijn slaapplaats was naast het originele oude hospital voor pelgrims, nu museum, en ingericht zoals het vroeger was. Pons is een zeer langgerekte plaats, dus was het bezoek aan het centrum maar weer eens ongeveer 1 km teruglopen, en natuurlijk weer klimmen en dalen. Prima restaurant opgezocht en daarna nog langs de Office du Tourisme, waar ik eindelijk weer eens internet had. Als er een paar dagen geen verhalen verschijnen, is dat meestal de oorzaak. Mijn kleine nogal rond (bier) buikige neef Co, dacht dat ik niet meer leefde !! Zover is het gelukkig nog niet.
Bedankt weer Jacq