Het laatste departement, Baskenland….
25 juli 2017 - Bergouey-Viellenave, Frankrijk
Dag 70 : Sorde-l'Abbaye – Bergouey 20 km (Totaal 1704 km)
Na de overnachting in de prima gite, weer op pad. Vandaag verlaat ik de Landes, en wandel dan het laatste departement, Baskenland, binnen. Vanaf de Belgische grens tot de Spaanse, heb ik 11 departementen doorkruist. Ook vandaag gaat het pad weer behoorlijk op en neer. Op een gegeven moment had ik op een top van een heuvel een behoorlijk vergezicht, waarbij ik de contouren van de hoge Pyreneeën goed kon waarnemen. Voor mij is dat nog 2 dagen lopen om er te geraken. De route was vandaag mooi en afwisselend. Langs de route zie je hier vaker fruitbomen staan, waarvan het fruit bedoeld is voor de pelgrims. Mooi en gezond initiatief, alleen moet je er wel passeren in de goeie tijd dat het fruit rijp is.Even gepauzeerd in Arancou naast een eglise uit de 13e eeuw. Het kerkhof grenst direct aan de kerk, dus een lange rit na de begrafenismis zit er niet in. Na de pauze nog ongeveer 40 minuten gelopen, en arriveerde weer op mijn volgende bestemming, een slaapplaats in de Mairie. De dame waarbij ik dit had gereserveerd, had mij niet op de hoogte gesteld, dat hier niks is. Bij het zoeken naar de slaapplaats, kwam een man aanlopen, die dag zag en mij de deur wees waar ik zijn moest. Ik informeerde naar een bar en epicerie, maar het werd snel duidelijk dat alles werd beantwoord met non..non..non. Het enige hier is een specialistische charcuterie in vrij in de natuur gekweekte verrekus. (Porc) Wat nu??? Ik heb wel wat nootjes, maar daar kan ik morgen niet mee verder. Ik naar binnen en mij maar geïnstalleerd. Op een gegeven moment werd er geklopt, en die man gaf een zak met 3 courgettes – 4 tomaten – 1 juin- en 2 tenen knoflook. Free- gratuite- zero… Gratis dus, maar hoe moet ik daar wat van maken?? Ineens stopt er een auto voor de deur, en stapt de dame uit waar ik de reservering bij had gemaakt. Ze kwam voor de stempel in mijn credential, en een bijdrage voor het voortbestaan van deze accommodatie. Voor mij de ultieme gelegenheid om over die groeten te beginnen. Ze tipte mij dat ik bij die charcutterie ook een plat kan bestellen. Toen ze weg was, razend snel daar naartoe, en een plat besteld. Da vrouwke kookt, (het eten eej ?) en kom het tussen 19.00 – en 19.30 brengen. Ze verkocht ook drinken, dus gelijk maar 3 liemmenaaijjes meegenomen. Daarrrr werd geklopt, en ze stond daar met de plat die ik had besteld. Allemaal lokale Baskische streekgerechten, en het smaakte voortreffelijk. Eens wat anders dan pizza of kebab.
Na de overnachting in de prima gite, weer op pad. Vandaag verlaat ik de Landes, en wandel dan het laatste departement, Baskenland, binnen. Vanaf de Belgische grens tot de Spaanse, heb ik 11 departementen doorkruist. Ook vandaag gaat het pad weer behoorlijk op en neer. Op een gegeven moment had ik op een top van een heuvel een behoorlijk vergezicht, waarbij ik de contouren van de hoge Pyreneeën goed kon waarnemen. Voor mij is dat nog 2 dagen lopen om er te geraken. De route was vandaag mooi en afwisselend. Langs de route zie je hier vaker fruitbomen staan, waarvan het fruit bedoeld is voor de pelgrims. Mooi en gezond initiatief, alleen moet je er wel passeren in de goeie tijd dat het fruit rijp is.Even gepauzeerd in Arancou naast een eglise uit de 13e eeuw. Het kerkhof grenst direct aan de kerk, dus een lange rit na de begrafenismis zit er niet in. Na de pauze nog ongeveer 40 minuten gelopen, en arriveerde weer op mijn volgende bestemming, een slaapplaats in de Mairie. De dame waarbij ik dit had gereserveerd, had mij niet op de hoogte gesteld, dat hier niks is. Bij het zoeken naar de slaapplaats, kwam een man aanlopen, die dag zag en mij de deur wees waar ik zijn moest. Ik informeerde naar een bar en epicerie, maar het werd snel duidelijk dat alles werd beantwoord met non..non..non. Het enige hier is een specialistische charcuterie in vrij in de natuur gekweekte verrekus. (Porc) Wat nu??? Ik heb wel wat nootjes, maar daar kan ik morgen niet mee verder. Ik naar binnen en mij maar geïnstalleerd. Op een gegeven moment werd er geklopt, en die man gaf een zak met 3 courgettes – 4 tomaten – 1 juin- en 2 tenen knoflook. Free- gratuite- zero… Gratis dus, maar hoe moet ik daar wat van maken?? Ineens stopt er een auto voor de deur, en stapt de dame uit waar ik de reservering bij had gemaakt. Ze kwam voor de stempel in mijn credential, en een bijdrage voor het voortbestaan van deze accommodatie. Voor mij de ultieme gelegenheid om over die groeten te beginnen. Ze tipte mij dat ik bij die charcutterie ook een plat kan bestellen. Toen ze weg was, razend snel daar naartoe, en een plat besteld. Da vrouwke kookt, (het eten eej ?) en kom het tussen 19.00 – en 19.30 brengen. Ze verkocht ook drinken, dus gelijk maar 3 liemmenaaijjes meegenomen. Daarrrr werd geklopt, en ze stond daar met de plat die ik had besteld. Allemaal lokale Baskische streekgerechten, en het smaakte voortreffelijk. Eens wat anders dan pizza of kebab.
Smakelijk!